گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند
شعری است به زبان کردی از آقای علی اکبر شفیعیان ؛وی گفتگوی جانسوز و بسیار غم
انگیز بین مادر وفرزند را ، که خود ناشی از احساس پاک وبی آلایش شاعر است به شعر سروده.راستی آن هنگام که جوان 28 ساله ای که مادرش را سالها پیش از دست داده وهر شب لا لایی های مادر بر بالین خویش را فقط در خواب ورویا دیده ؛ وچون شادمانه درحالیکه لبخند زیبای کودکیش بر لبان دارد؛ بر می خیزد از خواب ؛نه مادر را می بیند ونه لا لایی وجود دارد . دوباره با نا امیدی سر بر بالین می نهد. و شب آخر که گاه گا هی درد قفسه سینه وی را رها میکند تا لختی بیاساید وچون چشمانش را می بندد مادر را در کنار خویش می بیند وچون درد نامروت باز می گردد و سراسیمه از خواب نازش بیدارش می نماید ولحظه ای پلک های
چشمانش را بر هم می مالد تا مادر را ببیند ولی افسوس که رویایی بیش نبود. آن هنگام که لحظه های آخر زندگی سراپا غمش را می گذراند؛در نفس های آ خر چشمانش را برای دیدن مادر بر بالین خویش باز می نماید ویا انتظار شنیدن ناله جانسوز مادر جوان مرده اش که شاید وی را صدا کند؛ اما صدایی نمی شنود جز ناله توأم با گریه برادر بزرگش .آیا امید به بازگشت این جوان به زندگی وجود دارد؟الحق که شاعر این گفتگو را نیکو به شعر سروده .خداوند یار ونگهدارش باد.
مٍه دالٍگ نیرم رام بلاوٍنٍه له سان سٍفت تٍرَ ک رام بِتاوِنِه
من مادر ندارم که برایم مرثیه سرایی کند ودل سخت تر از سنگ را نرم نماید
لَه زمان یسیری جیور برده رَقَم نه کس دعام کرد نه خِس صدقم
در زمان مادر مردنم مانند غریبه ها نه کسی برایم دعا کرد ونه کسی صدقه رفع بلایم داد
دانلود فایل صوتی با حجمی بسیار کم: دانلـــــــود
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهادل نوشتـــــه های منروایات وداستـــــــان ها
برچسب‌ها: لاوَه لاوَهِ دالِگِم شعری است به زبان کردی از آقای علی اکبر شفیعیان ؛گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار صاحب دلان حکایت دل خوش ادا
